Ким Ки Дуктың өмір мен кино жайлы айтқандары

Қыс – менің өмірім! Буддизмде қыс мезгілі адамның өлім алдында өз өмірін бағалау кезеңі болып сипатталады. Мен әр қыс сайын өзімді өлім алдындағыдай сезінемін. Сондықтан табиғатқа оралғым келеді.

********

Білесіз бе, ұзақ өмір сүргісі келетін адам кино түсірумен айналыспағаны дұрыс. Қандай да бір киноны түсіріп бастасаң, бірнеше өмірді қатар сүресің. Ал өз өмірің байқалмай жаныңнан өте шығады.

********

Мен өз фильмдерімді бір апта не он күннен артық түсірмеймін. Кино түсіру – өзіңді суперкомпьютер сезіну. Егер он күннен артық түсірсем, жарылып кететін шығармын. Жай ғана өліп қалатындаймын.

********

Жақсы фильм тек қымбат бюджетке түсірілген дүние емес. Ең бастысы киноның идеясы, жақсы сценарий және киноны түсіруге деген құлшыныс.

********

Мен адамға сұрақ қоя білетін фильмді жақсы көремін. Кино көріп отырып, өз сұрағыма жауап іздемеймін. Керісінше дұрыс қойылған сұрақ іздеймін. Сұрақ қана адамды ойландырады.

********

Әңгіме, диалог киноның маңызды бөлігі емес. Дауыссыз, сөзсіз түсінуге болатын киноны жаным сүйеді.

********

Менің соңғы шыққан фильмдерім жайлы «студенттің жұмысы сияқты» деген пікірлер естідім. Бірақ бұған түк ренжімеймін. Себебі бәріміз – өмірдің студентіміз.

********

Кино түсіруде корей ұлттық мәдениетін әлемге таныстыру немесе таныту мақсатын ұстанған емеспін. Мен әлемнің әр нүктесіндегі қоғамның мәселелерін ашып көрсеткім келді.

********

Әйелге зорлық көрсету мен жалпы күш көрсету атаулының бәрі өміріміздің бір бөлігі. Олар әлемнің барлық жағында,барлық адам арасында бар. 

********

Біз бәріміз арманды қажет етеміз. Арман ғана тірі екеніңді сезіндіреді.

********

Кино – бұл ақша жасау тәсілі емес, адамға бірдеңе айтуға деген құштарлық.