Патша қолы таза болмай, жұртта маза болмайды

Қайда барсаң қайыршылық, қайда барсаң қудалау,

Шық тамызбас таңдайыңа мына заман тым қарау.

Керісерге толып жатыр, сенісерге табылмас,

Қараңғылық бетін жапса, күндізгі дос түнде жау.

Қиырына көз жетпейтін осыншама кеңдіктен,

Іздегенмен таптырмай тұр еркін тірлік ел күткен.

Қанды қолды қарақшы мен ұры-қары көбейіп,

Ит пен құстың жемі болды азын-аулақ мал біткен.

Мүсәпір мен мұңлықтарды құдай өзі сақтайды,

Қой қораға қасқыр шапса үрген төбет жатпайды.

Қара суға қарны тойған кедей қатты ұйқыда,

Түн ұйқысы төрт бөлінген байдың асы батпайды.

Зауал келсе қарамайды, кім болсаң да жалмайды,

Қысылғанда қусырылып жалмауызға жан – қайғы.

Қиқу салмай халық тұрмас қазынасы тоналса,

Патша қолы таза болмай жұртта маза болмайды.

Көмейдегі қызыл тілді бұлбұл құстай сайраттым,

Сөзін айттым суырылып биіктегі байрақтың.

Тиген жерін осып түсер қасапшының пышағы,

Өткір біткен дән разы қызметіне қайрақтың.

Бал шарапқа балқуменен бос жүргенше масайып,

Қайрақ құсап ел намысын қайрап тұрсақ несі айып?

Тірі жан боп туғаннан соң арпалысқан өмірге,

Тым болмаса туған елге бір жақсылық жасайық!

Несіпбек Айтұлы