Шырғалаңнан шығар жол тап

АЛЛА бізді мынау жалғандағы жарықты көру үшін, жаманнан аулақ болу үшін жаратты. Ал біз көп заттарды ескере бермейміз. 

Ана құрсағына сыйдырса, біз сыртымызға сыйдырмаймыз. Кейде дауыс көтереміз. Сен арқылы өмір пенде келсе, оның жағдайын білуге тырыспаймыз. Бір-бірімізге махаббат отын сыйламаймыз. Жарты күндік бақыт үшін бірнеше сауаптан бас тартамыз. Бірақ жұмақты қалаймыз. 

Кейде өтірік айтып, баланы өтірік айтпауға тәрбиелейміз. Қолда билік болса, өзіңе тиесілі несібеден көп затты талап етіп, оғаш қылық жасаймыз. Қос қыздың тағдырын өз мойнымызға кейде аламыз. Байлық-мансаппен шын бақытты ажырата алмаймыз. Уақыттың қалай зырғып өткенін байқамай өлім аузына барғанда өкінеміз. Бір мүмкіндік сұраймыз.

Мүмкіндік берілді. Шатасқан жырғалаңға қош келдің. Бәрі де ұмыт... сенде, менде...