Экономика
Сіз қалай ойлайсыз?
Жә, "корпоративтік университет деген не?", "Оның біз көріп жүрген университеттен айырмашылығы қандай?", "Қазақстанда мұндай үлгі бар ма?" деген сауалдар оқырман көкейінде қалып қоюы мүмкін. Осы себепті де аптадағы "Тілші түйіні" айдарында осы мәселеге екпін түсірдік.
Сонымен, корпоративтік университет деген әлемдік нарықта өз орнын қалыптастырған алпауыт компанияның жанынан құрылған университет. Қарапайым тілмен қайырғанда, маманның кәсіби әлеуетін, білім деңгейін арттыру. Төрт жылдан кейінгі тоқтап қалған білімін өндіріспен ұштастыра отырып оқыту. Бейресми деректерге сүйенсек, әлемде корпоративтік университеттердің ұзын-саны 2 мыңға жуықтапты. Демек, шетел қаржыгерлері корпоративтік университтердің қажет екенін уақыт өткен сайын сезініп келеді.
Корпоративтік университтер қаптаған қағазбастылық немесе жоғары жақтың бұйрығына жауап беріп отыруды мақсат тұтпайды. Яғни, есеп беріп отыруды көздемейді. Сапа мен маман біліміне басымдық береді. Себебі корпоративтік университеттер компанияның даму жолына жұмыс жасайды, яғни нарықтағы бәсекелестікке төтеп беруге әрекет етеді. Соған сай, компаниялар маманның біліміне бар жағдай жасайды. Бұл мамандардың өз саласын жетік біліп қана қоймай, аналитик маман болып қалыптасуына жол ашады. Сырт елде білім жиып келген саясаттанушы Нұрмұхамед Байғараев жаһандық нарық саясаты өз жұмысында уақыт өткізіп кететін адамдарды емес, сыни тұрғыдан ойлай алатын мамандардың қажет екенін алға тартады. Ал, "оған апаратын жол - корпоративтік университтер құру" дейді фейсбуктегі жеке парақшасында.
- Шетелде әр компанияның өз оқыту орталығы не универі бар. Мысалы, Apple, McDonalds, Danone - бәрі ашып алған. Керек десеңіз, көрші Ресейде Сбербанк, Евросеть, Газпромда бар. Кәсіби тұрғыда жетіле білу, мәндес мамандықтарды қоса меңгеру - сұраныстағы маманға қойылатын талап болып бара жатыр. Оған ең алдымен маманның өзі, одан кейін оның басшылығы мүдделі болуы керек. Себебі білім мен ақпарат жылдам жаңарып жатқанда, трендке ілесу үшін 21 жаста алған дипломым бар еді деп отыра беруге болмайды,-дейді Нұрмахамед Байғараев.
Әлемдік ықпалдастықтан ажырай алмайтынымыз анық. Қазақстанда да корпоративтік университет үлгісін алғаш болып "Самұрық Қазына" ұлттық қоры ашты. 2009 жылы нақты корпоративтік университет ретінде ашылған орталықтың сайтындағы мәліметке көзіміз түсті. Ресми ақпарға сүйенсек, соңғы кезде "Самұрық Қазына" қоры 218 корпоративтік семинар, 24 Е-Learning курсы, 22 инфоссесия курсын оқытқан. Барлығы 17814 адам кәсіби білім алып шыққан. Дегенмен "Самұрық Қазынаға" көптің қолы жете бермейді. Орын саны шектеулі, әрі ең таңдаулыларды таңдайды.
Самұрықтан бөлек, 2012 жылы Қазақстанда екінші корпоративтік университетті BI Group компаниясы ашты. 100-ден аса маман шетелдік топ менеджерлердің тәжірибесін сіңіріп, АҚШ, Германия, Корея мен Жапония сынды мемлекеттерге өндірістік тәжірибеден өткен екен. Қарап отырсаңыз, шетелдік нарыққа тікелей шыға алатын ірі компаниялар ғана корпоративтік университет ашуға қауқарлы. Сарапшылар біздің елде корпоративтік білім беру әлі де жолға қойылмағандығын мойындайды. Ал, экономика ғылымдарының кандидаты Нұрлан Құлмырзаев "Қазақстанда корпоративтік университтердің көбейгені жақсы, әсіресе аймақтарда көптеп ашу керек" дейді. Дегенмен, білімдегі жүйе, әрі қолданыстағы заң корпоративтік университтер құруға мүмкіндік бермейді дейді ол бізбен әңгімесінде.
- Корпоративтік университет құру - шетелдік тәжірибе. Бұл дұрыс қадам. Алайда, бізде диплом беретін тек мемлекеттік жоғары оқу орындары немесе орта арнаулы оқу орындары. Ал, корпоративтік университеттер тек сертификат беруі мүмкін, бірақ ол біліктілікке саналмайды. Мұның басты проблемасы да осында. Біз көп жаңашылдықтарды енгізгіміз келеді, алайда бізде оған жүйе дайын емес.
- Бүгінде кәсіптік салада дуалдық оқыту жүйесі еніп жатыр. Бұл да корпоративтік университет құрудың бастамасы іспетті. Меніңше, бізге арнайы оқу кампусын ашпай-ақ бюджеттік шешімдерді қабылдау арқылы дуалдық негізде университеттерді дамытуға болады. Алайда, тағы бір мәселе туындайды. Қазақстанда дуалды оқытуда өндіріс пен оқу орнының арасында келісім болғанымен, нақты кәсіпорынға нендей пайда келтіретіні, мемлекеттен нақты бір міндеттемелер жоқ. Сондықтан бұл мәселеге біржақты қарауға болмайды,-дейді Нұрлан Құлмырзаев.
Шындығында, мамандардың сөзінің жаны бар. Бүгінде Қазақстанда өз саласында батыл ой айта алатын, саланы сараптай алатын мамандар шоғыры әлі қалыптаса қойған жоқ. Экономист Нұрлан Құлмырзаев аналитиктерді даярлайтын арнайы орталықтардың тек санаулы мамандықтар емес, барлық салаға қажет екенін ашып айтты.
- Қазіргі таңда қазақ ресурсында өз ойын ашық әрі еркін жеткізе алатын сарапшылар аз. Оның барлығы уақыт ағымымен келеді. Әрине, көптеген жастар аналитик болуға өздері ұмтылып жүр. Дегенмен, олардың саны көп болуы қажет. Сарапшы болудың өзі кез келген кризистік шешімдер мен креативтік ойлау деңгейі арттыруды қажет етеді. Себебі саланы білетін аналитиктер барлық мәліметтерді жинап, талдай отырып, мәселенің шешілу жолын ұсынатын адамдар. Сондықтан да бізге мұндай мамандар институты қалыптасуы керек,-деді Н.Құлмырзаев.
Ресейдің қоғам қайраткері, Экономика жоғары мектебінің ректоры Ярослав Кузьминов өткен жылы Гарвард форумында алдағы 5 жылда университеттердің бірнеше үлгісіне талдау жасаған еді. Айтуынша, келешекте жаһандық жобалық зерттеу университеттері, шығармашылық жобалар үшін инфрақұрылымды қамтамасыз ететін университеттер, онлайн білім беру алаңдары, кәсіби қауымдастық орталықтары мен корпоративтік университеттердің дәурені жүретінін болжап отыр. Көрші Ресей бұл жағдайға ертерек дайын болуға шақырып тұр. Демек, бұл уақыт өте келе біздің елде де өзекті болмақ.
Түйін. Корпоративтік университет ашу әзірге тек ұлттық компаниялар мен нарықта өз орнын қалыптастырып үлгерген компанияларда ғана жүзеге асып жатыр. Оның өзінде де жастардың бәрі бірдей бұл университетке оқуға мүмкіндік ала алмайды. Себебі орын саны шектеулі, бәсекелестік жоғары. Бұған қоса корпоративтік университет арнайы білім дәрежесін алып бермейді, яғни тек сол бір саланың маманы болып қалыптасуға мүмкіндік береді. Дегенмен, жаңашыл жүйеге оң көзқараспен қарайтын сарапшылар елімізде бұл мәселені жолға қоюға болатынын айтады. Тек бұл есеп беру үшін құрыла салмауы керек. Егер де бас-аяғы 5-10 жылда болашақты болжай білетін, жаһандық білімдегі трендтерді енгізуде озық идеялары бар аналитиктер даярланса, Қазақстан кадр саясатында кездесетін проблемалармен күресудің нақты механизмін таба алады. Біз көтерген тақырыптың түйіні осыған саяды.
Абай ТАҒЫБЕРГЕН