Бала қандай жағдайда ата-анасын кешірмейді?

Бала жасына қарамастан ата-анасын кешірмейтін 2 нәрсе. Біз әрдайым балаларымызды дұрыс тәрбиелеуге тырысамыз. Бірақ ол бәрібір қателік жасап жатады. Балалар кейбір қателіктерді кешіре алады, кейбіреулері бірден, кейбірін уақыт өте келе. Ал қателіктің ешқашан кешірілмейтін де түрі бар. 

Бала ата-анасын кешірмейтін 2 нәрсе: 

Шамадан тыс бақылау 

Ата-ана тәрбиесінің бірнеше түрі бар. Кейбір балалар жеті-сегіз жасқа дейін үнемі ата-анасының қадағалауында болады, ауладан арыға шықпайды. Ал кейбіреулері төрт жасында үйден қараусыз шығып, өзі тұратын аймақты бақылап, қарап, аралап шығады.  

Егер сіз қыз тәрбиелеп отырған болсаңыз, оны пәтерден шығару қорқынышты. Бірақ қиын болса да балаға сенім арту керек. Балаларды тәуелсіз болуға үйрету керек. Ал баланың өзі сұраған кезде және ол өз қабілетіне сенімді болған кезде жіберіңіз. Балалар ата-анасының сенімінен өз сенімін алады. 

Егер ата-ана күмәнданса және сенбесе, баланың кез келген кәсіпте табысқа жетуі қиынырақ. Ал егер ата-ана баласына сенсе, онда бәрі оңайырақ болады. Бұл ұлы немесе қызы басқа қалаға тұрып, жұмыс істеуге кеткен жиырма жасында да жұмыс істейді. Сізге әрқашан баланың күшіне сенім қажет. Бұл өте маңызды. 

Бала үнемі бақылауда болса, тәуелсіз өспейді. Мысалы, он алты жасқа толғанында жауапты істерді атқара алмайтындай өзіне деген күмән пайда болады. Мұндай жағдайда әрине ата-ананы кінәлау оңайырақ болады. Өйткені олар үнемі бақылайтын болса, олар баланың жауапкершілік арқалап, тәуелсіз болуына мүмкіндік бермеді деген сөз. Демек бұл жағдай баланың ересек өмірінде көрініс тапты. Бала кезінен жауапкершілік пен тәуелсіз болуға үйретілмеген мұндай адамға ешқашан бастық болмаңыз.  

Басқалармен салыстыру 

Бұл өте маңызды тақырып. Балалық шақта қандай болса, болашақта да солай болады. Түсіндірейін. Мысалы, ата-анам мені ешкіммен салыстырмаған деуге болады, мен бұл үшін оларға ризамын.  

Бірақ мен үнемі басқалармен салыстырылатын адамдарды білемін. Ал есейгенде не болды деп ойлайсыз? Мен сенімдімін және тек өзімді өзіммен салыстырамын. Басқаны ойламаймын, түсінемін, әркімнің өз шарты бар, өзін басқалармен салыстыру біртүрлі. 

Ал егер бала салыстырылса, есейгенде ол өзін өзгелермен салыстыратын болады. Осы жерден депрессия, сенімсіздік және қызғаныш пайда болуы мүмкін. Бұл балалық шақтағы ата-ананың салыстыру фактісінен!  

Есіңізде болсын, баланы тек өзімен салыстыру керек. Адам өзінің қайталанбас және өзіндік жағдайлары мен ерекшеліктері бар екенін түсінуі қажет.