Голливудтың ең қауіпті фильмі қалай түсірілген?

"Гүріл" ("Roar") фильміндегі кадрдағы қанның бәрі, тістеу мен жарақаттар шынайы. Жабайы аң мен адамның тату-тәтті өмір сүру идеясына құмар режиссер өзінің және бүкіл отбасының басын қатерге тікті.

Кейде оңай түсірілген кино көрерменнің көңілінен шықса, кейде әртістер мен режиссер оттың, судың, мыс құбырлардың арасынан өтсе де фильм сұранысқа ие болмайды. Мәселен, "Гүріл" фильмі (1981) түсірілім жасаушылар үшін нағыз азапқа айналып, олардың өмірін қиып кете жаздаған және олардың барлық азаптары мен құрбандықтары өзін ақтамаған фильмі.

Фильм идеясы 1969 жылы актриса Типпи Хедрен мен күйеуі Ноэль Маршалл бірге Мозамбикте  арыстандар мен жолбарыстармен бірге тұратын африкалықтың үйіне қонаққа барған кезде басталды. Олар адамның үлкен және қауіпті жануарлармен бейбіт өмір сүре алатынына таң қалды. "Бұл туралы фильм түсіру керек екен"», - дейді актриса күйеуіне. Ерлі-зайыптылар адам мен жыртқыштың тату-тәтті өмір сүре алатынын суреттеу идеясына қатты қуанып,  сіз жануарға мейірімді болсаңыз, онда үлкен тістері мен өткір тырнақтары бар жануар сізге мейірімді және қамқор болады деді олар. Идеядан фильмнің соңғы редакциясына дейін 11 жыл өтеді, бірақ Хедрен мен оның күйеуі қаншалықты қателескендерін толық түсінбейді.

Хедрен мен Маршалл жабайы жануарларға әуес болды. Африкадан олар Лос-Анджелестегі үйлеріне арыстанның күшіктерін әкелді, кейіннен олар Соледад каньонында нағыз хайуанаттар бағын құрды. Жұлдызды хайуанаттар бағында жолбарыстар, арыстандар, пілдер, пумалар, ягуарлар мен қабыландар және басқа да қауіпті жануарлар өмір сүрді. Маршалл өсіп келе жатқан арыстан балаларымен бір үйде тұру туралы тіпті ақымақ идеяны ойлап тапты. Хедрен мен Маршалл, сондай-ақ Маршаллдың екі ұлы мен Хедреннің қызы Мелани Гриффит тұратын үйде әртүрлі уақытта 15-ке дейін жабайы жануарлар болған. Маршалл жануарлардың адамдарға үйренуі керек деп шешті. Ол: "Түнде олар бізді оңай жей алды, бірақ егер олар жемесе, арамызда байланыс пайда болды деген сөз, олар бізге сене бастағаны", - дейді. Бір ғажайыппен арыстандар мен жолбарыстар ешкімді жемеген. Маршалл сценарий жазып, экипажды жинап, 1975 жылы түсірілімді бастады. Бұл уақытқа дейін Маршалл мен Хедрен жүзге жуық арыстанды асырап алады.

Фильм желісі бойынша жабайы мысықтары бар үйдің иесі (Ноэль Маршалл) отбасының (Типпи Хедрен, Мелани Гриффит және Маршалл балалары) қонаққа келуін күтеді. Әйелі мен балалары бар ұшақ бірнеше сағат бұрын қонды, сондықтан олар өздері үйге қайтып, әкесіне тосын сый жасауды шешеді, ал әкесі әуежайға барады. 

Жыртқыштар түсірілім барысында бірден мінездерін көрсетеді. Кадрдағы және кадр сыртындағылар бірдей жапа шеге бастайды. Ноэль Маршалл, сценарист, режиссер және басты актер, түсірілім алаңында арыстанның тістеуінен туындаған гангренаға шалдығып, алты ай ауруханада жатты. Бірде арыстан Маршалдың аяғын тістеп ала жаздап, оны ауланың арғы бетіне сүйреп кетеді. Маршаллдың ұлы Джонның басынан арыстан тістеп алды.

"Мен 56 тігіс алдым. Алты жігіт 25 минут бойы менімен алысқан арыстанды алып кетуге күш жұмсады ", - дейді Джон оқиғаны есіне алып.

Типпи Хедренді де бірнеше рет тістеп алғаннан бөлек, піл актрисаның аяғын сындырған. Жас Мелани Гриффит арыстандармен түсірілімнің ізін жасыру үшін пластикалық ота жасауды қажет етті. Арыстандар мен жолбарыстардың әртістерге жасаған шабуылы фильмде қамтылған, кадрдағы қанның бәрі шынайы.

Бір қызығы, Типпи, Мелани, Джон, оның ағасы Джерри және бәрінен де қиын болған Маршаллдың өзі әр оқиғадан кейін түсірілім алаңына қайта оралып, түсіруді жалғастырды. Джон әкесінің идеяның соңынан кетіп, есінен адасқанын, бірақ әкесі фильм керемет болады деп айтқанда, неге екені белгісіз, олар оған сенгенін айтады.

Түсірілім қиын әрі ұзақ болды, күн сайын біреуді зембілмен түсірілім алаңынан алып кететін. Ал енді, фильм түсіруге жақын болған кезде, түсірілім басталғаннан кейін 3,5 жыл өткен соң, Соледад каньонындағы хайуанаттар бағын жойып жіберген су тасқыны болды. Джон Маршалл оқиғаны былай деп еске алады:

"Ранчоны жойған оқиға бізге 3 миллион доллармен бағаланды. Барлық құрал-жабдықтар жоғалып кетті, барлық дерлік кадрлар, түсіру үйіндісіне айналды, көптеген жануарлар өлді. 15 арыстан мен жолбарыс қашып кетті, полиция оларды іздеуге қосылды, ал жергілікті шериф біздің басты арыстан актеріміз Роббиді атып тастады. Сол сәтте біз  мүмкін, мұның бәрі жақсылық үшін шығар деп ойладық"

Бірақ қыңыр Ноэль Маршалл өз ақшасына фильмді аяқтады, өйткені барлық жарақаттар мен форс-мажорлық жағдайлардан кейін инвесторлардың ешқайсысы онымен араласқысы келмеді. Бастапқыда фильмнің бюджеті 3 миллион доллар болса, кейін ол 15 миллион долларға дейін өсті. АҚШ-та көрсетілуден бас тартылды, фильм әлемнің кейбір елдерінде өте шектеулі шығарылыммен шықты және әйтеуір 2 миллион долларды жинады. 1982 жылы Хедрен мен Маршалл ажырасып кетті. Джон Маршаллдың айтуынша, олардың некелерін осы фильм бұзған.