Weekend
Дерт
Альцгеймер ауруы гендік және экологиялық қауіп-қатер факторларының нәтижесінде туындайды. Олар гендік көріністерге әсер ететін эпигенетикалық өзгерістерге әкеледі.Бірақта ғалымдар бұл қалай жүзеге асатынын анықтай алмай жатыр.
Буффало университетінің қызметкерлері эпигенетикамен туындаған гендердегі өзгерістерге назар аудара отырып, бұл аурумен тышқандардағы жадтың жоғалуын дәлелдеп шықты.Жұмыстың нәтижелері Mine журналында жарияланды. Сонымен қатар «зерттеу барысында біз еске түсіруге көмектесетін эпигенетикалық факторларды анықтап қана қоймай, оларды Альцгеймердің жануарлар үлгісіне уақытша айырбастау әдістерін таптық», – дейді аға авторы Жэн Ян.
Янгтің пікірінше, осы аурудағы эпигенетикалық өзгерістер негізінен соңғы кезеңдерде, науқастар алынған ақпаратты жадында сақтай алмайды және когнитивтік функциялардың барынша құлдырауын көрсетеді. Бұл үдерістің басты себебі ғалымдар қысқа мерзімді есте сақтау үшін өте маңызды болып табылатын глютамат рецепторларының жоғалуы деп санайды. Зерттеушілер Альцгеймер ауруы кезінде бұл рецепторлардың субъюнктері басылғанын анықтады. Бұл когнитивтік қабілеттерге теріс әсер етеді. Олардың жоғалуы осы аурумен ауыратын гистондардың репрессивті модификациясы деп аталатын эпигенетикалық процестің нәтижесі болды.
Альцгеймер ауруымен байланысты гормондық өзгерістердің ненормальды өзгерісі геннің бөлінуін азайтады.Бұл бұл жадтың жетіспеушілігіне әкеледі. Ғалымның айтуы бойынша когнитивті дисфункция глютамат рецепторларын қалпына келтіру үшін эпигенетикалық ферменттерге қарсы түзетілуі мүмкін екенін көрсетеді екен.
Эксперимент барысында Альцгеймер ауруы бар жануарларға үш рет гистондарды модификациялауға жауапты ферментті тежеу үшін қажетті препараттар енгізілді. Нәтижесінде зерттеушілер тану, кеңістікті және жұмыс істейтін жады өнімділігінің жақсарғанын білетініне таң қалды. Алайда бақыланатын эффект тек бір аптада жалғасты. Сондықтан болашақта зерттеулер миды ендіретін қосылыстардың тиімділігін арттырады және осылайша ұзағырақ болатын көрінеді.